Deneyimimizden biliyoruz ki para değerlidir. Fakat bu isabetli degil, daha çok bir yanılsama. Para sadece değer saklar.
Bir elektrik bataryası bir nükleer reaktor veya bir rüzgar türbininin aksine enerji üretemez. Bir sürü bataryayı bir araya koysan da, onları şarj etmediğin sürece elinde işe yarar bir şey olmayacaktır. Aynı şekilde, bir para yaratmak kendiliğinden bir değer de yaratmaz, bu değer başka bir yerden gelmek zorundadır, mesela onu elde etmek için yapılan iş ve üretimler.
Bir şeyin değeri onu başkalarıyla değiş tokuş etmek istediğimiz an açığa çıkar. Eğer evimizde bir çanta dolusu altın var da, fakat kimse onun karşılığında bize bir şey satmayacak veya vermeyecekse… onun değeri nedir?
Başkasına bir teklif yaptığımızda olası olarak bir fiyat ortaya çıkar. Diğer kişinin fikri bizimkinden farklı olabilir (hatta çoğu zaman öyledir). Satmaya gönüllü olduğumuz fiyat ve diğer kişinin vermeye gönüllü olduğu fiyat buluştuğunda ortak bir fiyat ortaya çıkar. Ancak bundan sonra bir şeyin değerini bilebildiğimizi söyleyebiliriz.
Elbette, sadece bizim değerli bulup da başka kimsenin değerli bulmadığı şeylerimiz olabilir. Örnek: ilk okuldan kalma eski bir aşk mektubu. Fakat para bu şekilde çalışan bir şey değildir. Eğer iyi paradan bahsediyorsak, onun olabildiğince fazla sayıda birey için olabildiğince yüksek değeri olmalıdır.
Bunu ortaya koyduğumuza göre, bakalım ne kadar paraya ihtiyacımız var.