Paramızı bir eğri oluşturacak şekilde üretip dağıtıyoruz. Bu eğri, paramızın doğuşuyla ortada hiçbir koin yaratılmamışken başlar ve uzak gelecekte bütün koinlerin yaratılmış olduğu güne kadar uzanır. Fakat, eğrinin bu sonuna vardığımızda madencilerimiz için yeni koinlerimiz olmayacaksa ne yapacağız? Para kazanamazlarsa, eğer hepsi değilse bile çoğu etkinliklerini durduracaklarını düşünmek akla yatkın. Sonuçta madencilik yapmanın gideri vardır. Donanım satın almaktan tut, elektrik faturasını ödemeye kadar… Ve bizim para ağımızın tasarımında, madencilerimizin devamlı çalışmalarını sağlamamız gerekiyor.
Bu soruna olası bir çözüm, sistemimize işlem ücreti eklemek olabilir. İşlem ücreti madencilere gelir kaynağı olmanın yanında diğer olumlu sonuçları da doğurur. Buna karşın, eğer madenciler kâr etmek için sadece işlem ücretlerine dayanmak zorundalarsa, bu ücretlerin gitgide artacağını öngörebiliriz. Eğer işlem ücretleri fazlaysa, paramız kullanması pahalı hale gelir, ve bu nedenle daha az kullanılır. Ve paramız daha az kullanılırsa, madencilerin işlem başına kesmek zorunda oldukları ücret tekrar artacaktır. Kısır döngü.
Bu soruna bir başka çözümse yeni koinlerin yaratımını hiç bir zaman durdurmamak, üretim eğrisini sonsuza kadar gidecek şekilde başlatmak olabilir. Fakat bir dakika, bu bizim iyi bir para olmak için koyduğumuz sınırlılık ilkemize aykırı değil mi? Eh, bir bakıma evet, fakat bir bakıma da hayır. Şeytan ayrıntıda saklı. Başarı ya da başarısızlık ne kadar fazla, ve kadar sıklıkla koin yaratıldığına verilen yanıttadır. Burada dengeyi ardıl üretim denilen madencilik rejiminde buluyoruz. Başlangıçtaki eğri ile gelen üretim gerçekleşmiş üretimdir. Bu tamamlanan üretimin ardından gelen üretim ardıl üretimdir.
Monero’nun durumunda ardıl üretim rejimi yaklaşık ilk 18 milyon koinin üretimının ardından başladı. Ondan itibaren, sisteme yeni blok ekleyen her madenciye 0.6 monero ödemeye geçildi. Bu blokların her iki dakikada bir eklenmesini sağlamak istediğimiz için, bu demektir ki, yılda 157bin680 tane monero dolaşıma girmekte (şimdi ayni ifadeyi türk lirası için kurmayi deneyin -editorun notu). Böylelikle, para ağımızdaki her iki dakika icerisinde ne kadar parasal işlem gerçekleştiğinden bağımsız olarak, madenciler yeni bloklar eklemeye istekli olacaklar. İşlem ücretini artırmak zorunda kalmadık, paramız gönderilip alınması hala ucuz olan işlemlerle kullanılabiliyor, ve küresel ağımızdaki işlemlerin listesi herhangi bir vandalizmden, hala kârlı çalışabilmekte olan, madencilerimiz tarafından korunmaya devam etmekte.
Son bir numara: eğer ardıl üretimi blok başına gelen sabit miktarda tutarsak (Monero’da 0.6 XMR), paramızın devalüasyonu zamanla artmak yerine, azalacak. Sonunda hissedilir devalüasyonun sıfır olduğu bir aşamaya geleceğiz.